"Οι Άθλιοι", γράφει ο Γιώργος Καραμπελιάς

Γράφει ο  Γιώργος Καραμπελιάς, 

πρώτη δημοσίσευση στο liberal.gr 

Την Κυριακή 29 Ιουλίου, έξι ημέρες μετά την εθνική καταστροφή, σε πολυσύχναστη παραλία της Αττικής, δύο καλοβαλμένες «κυρίες» μέσης ηλικίας με προφίλ μεταπολιτευτικής αριστεράς, διακήρυσσαν με στεντόρεια φωνή πως «όσοι καήκαν στο Μάτι, καλά να πάθουν! Στάχτη και μπούλμπερη αυτοί και τα παιδιά τους!». Μετά τη δεύτερη ή τρίτη εκφώνηση αυτής της ανατριχιαστικής απόφανσης, τόσο εγώ που ήμουν παρών, όσο και άλλοι πολίτες, οι οποίοι στην αρχή είχαν μείνει άναυδοι από το μέγεθος της προσβολής στους νεκρούς και τη μνήμη τους, άρχισαν να διαμαρτύρονται και να αντικρούουν τα «οικολογικά» επιχειρήματα των εν λόγω κυριών («καλά να πάθουν αφού έχτισαν στο δάσος και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις τους το επέτρεπαν»), τονίζοντάς τους πως αποτελεί ντροπή και αθλιότητα να προσβάλουν με τέτοιο τρόπο τους νεκρούς. Το επεισόδιο έλαβε τέλος καθώς οι δύο κυρίες απομακρύνθηκαν προς τα ανοιχτά της θάλασσας.

Αυτό το επεισόδιο, το οποίο ομολογώ ότι δεν θα το πίστευα στον φασιστικό κυνισμό του, εάν δεν ήμουν αυτήκοος μάρτυς, ξεπερνάει μεν κάθε ανθρώπινη διάσταση, αποτελεί όμως τη «μαζική» εκδοχή των επιχειρημάτων που επιστρατεύει η αθλιότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης.

Ο γνωστός για τις οικολογικές του ευαισθησίες Καμμένος στράφηκε με απύθμενο θράσος ενάντια στους πυροπαθείς πολίτες, οι οποίοι τον αντιμετώπισαν με τρόπο υπερβολικά ήπιο, ίσως διότι τα γεγονότα ήταν πολύ πρόσφατα και η οδύνη υπερτερούσε της οργής. Οι επίσης γνωστοί οικολόγοι Σπίρτζης και Δούρου, που έχουν νομιμοποιήσει και καλύψει οτιδήποτε πετάει, κολυμπάει και προπαντός σέρνεται, εκστρατεύουν εναντίον των αυθαιρέτων. Αθλιότερος όλων, ο πρώην «συνοδοιπόρος» μου, Κώστας Ζουράρις – γεγονός για το οποίο αισθάνομαι βαθύτατη αισχύνη –, αφού δήλωσε ότι ούτε αυτός επρόκειτο να παραιτηθεί (λες και είχε κανείς οποιαδήποτε αμφιβολία, μετά την παχυδερμία του που έχει διατρανωθεί προς όλα τα αζιμούθια όλα τα τελευταία χρόνια), κατέληξε με τη σειρά του πως «και ο λαός είναι πολιτειακός παράγων και φέρει επίσης ευθύνη»!

Καθημερινά, όλα τα λαμόγια και οι κεκράχτες της εξουσίας, σε λαθρόβια έντυπα και ιστοσελίδες ανάλογης ποιότητας, ανάλογα επιχειρήματα και «ντοκουμέντα» επιστρατεύουν.

Φτάσαμε λοιπόν στο έσχατο σημείο της αθλιότητας των υποκειμένων στα οποία έχει παραδοθεί ανυπεράσπιστη η χώρα: Tην αποτελείωσαν οικονομικά, ξεπούλησαν ολόκληρη την εθνική περιουσία, εξαφάνισαν το ελληνικό τραπεζιτικό σύστημα, μετέβαλαν την Ελλάδα σε ένα απέραντο hot spot, ξεπούλησαν τη Μακεδονία και είναι έτοιμοι να προβούν σε οποιαδήποτε αθλιότητα για να κρατήσουν τη καρέκλα που τους έχουν παραχωρήσει Γερμανοί, Αμερικανοί και λούμπεν μεγαλοεπιχειρηματίες που τους έφεραν στην εξουσία, εκμεταλλευόμενοι την αφέλεια του ελληνικού λαού.

Τώρα πια, όμως, ξεπέρασαν τον ίδιο τον εαυτό τους. Μπροστά στο κύμα της οργής που ξεσηκώθηκε με το μακεδονικό και το ακόμα βαθύτερο, που φουσκώνει ώρα την ώρα και μέρα τη μέρα, διότι πλέον με την ανικανότητα και τον ζαμανφουτισμό τους πνίγουν ή καίνε ζωντανούς τους κατοίκους της χώρας, φθάνουν πλέον στο έσχατο σημείο: το ανοιχτό μίσος ενάντια στον ίδιο τον λαό («Ας καούν! Στάχτη και μπούλμπερη!»), μια και πλέον νοιώθουν τις ερινύες να τους περιτριγυρίζουν, αφού καταλαβαίνουν πως μια σαρωτική οργή αρχίζει και διαπερνάει την ελληνική κοινωνία για τα πεπραγμένα τους.

Είναι βέβαιο ότι, αν αυτά τα υποκείμενα, συνδυασμός χαβιαροαριστεράς και σταλινισμού, είχαν τη δυνατότητα να επιβάλουν κάποια μορφή εκτροπής προκειμένου να κρατηθούν στην εξουσία, θα το έκαναν ανενδοίαστα και χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες. Γι’ αυτό εξ άλλου γράφουν στα παλαιά τους υποδήματα το Σύνταγμα, κηρύσσουν δημοψηφίσματα με περιθώριο πέντε ημερών, έχουν κάνει λάστιχο τη δικαστική εξουσία, παρανομούν ασύστολα για να σώσουν τους κολλητούς τους (βλέπε τα σκάνδαλα της οικογένειας Τσίπρα), έχουν διαπράξει εγκλήματα εσχάτης προδοσίας με την εκχώρηση της μακεδονικής ταυτότητας στους σκοπιανούς, προσπάθησαν και προσπαθούν ακόμα να φιμώσουν και να υποτάξουν τον Tύπο...

Όμως, δυστυχώς γι’ αυτούς, και η Σοβιετία έχει καταρρεύσει και είναι υποχρεωμένοι να κινούνται στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και αν τους χαϊδεύει η Μέρκελ, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να προχωρήσουν σε ανοικτή εκτροπή. Γι’ αυτό και το τελευταίο τους καταφύγιο είναι η ανίσχυρη λύσσα και το ανοικτό μίσος για τον λαό. Τον ίδιο αυτόν λαό που κάποτε εκθείαζαν και ο οποίος βλακωδώς τους πρόσφερε την εξουσία. Σήμερα όμως, η Νέμεσις πλησιάζει και οι άθλιοι τρέμουν την οργή του.

30 Ιουλίου 2018, οκτώ μέρες μετά το ολοκαύτωμα

Αντίσταση στην έξωση του Άρδην

Σήμερα, 27 Ιουλίου 2018, ο ιδιοκτήτης των γραφείων του Κέντρου Πολιτικής και πολιτισμού Ρήγας Βελεστινλής, Νικόλαος Ίωνας Παράσχης, κληρονόμος της περιβόητης εταιρείας «Σκαπανέας» των Παράσχη-Λαναρά, με τους οποίους συνεργαζόταν ο πατήρ Τσίπρας, έχοντας επιτύχει με το αθλιότερο νομικό σύστημα που είχε ποτέ η Ελλάδα, όπως διαμορφώθηκε μετά το 2017, μια ακόμα δικαστική απόφαση προς όφελός του, έστειλε και πάλι δικαστικούς επιμελητές να μας εξώσουν από τον χώρο μας.

Πράγματι, στις 25 Ιουλίου 2018, ο πρωτοδίκης κ. Νικόλαος Χατζηαγγελίδης απέρριψε αίτημα αναστολής της έξωσης, παρότι ο Γιώργος Καραμπελιάς είχε ΔΥΟ βεβαιώσεις από κρατικά νοσοκομεία για σημαντικά ιατρικά προβλήματα που τον εμπόδιζαν να συμμετάσχει σε νομικές διαδικασίες ή να αναλάβει οποιεσδήποτε εργασίες. Και όμως, στη μακρά συνοδεία των σκανδαλωδών –για το κοινό αίσθημα δικαίου– δικαστικών αποφάσεων, κομμένων και ραμμένων από ένα άθλιο νομικό σύστημα που παραχωρεί τα πάντα στους ιδιοκτήτες, ήρθε να προστεθεί και η απόφαση του πρωτοδίκη κ. Χατζηαγγελίδη. Και αυτό τη στιγμή που οι διάφοροι απατεώνες κατασκευαστές χτίζουν ακόμα και ξενοδοχεία πάνω σε αυθαίρετα ή παραβιάζουν όλους τους πολεοδομικούς κανόνες και προχωρούν σε στημένες εξώσεις για να μεταβάλουν όλο το κέντρο της πόλης σε κερδοσκοπικό μηχανισμό.

Να θυμίσουμε εξάλλου στους φίλους ότι η απόφαση έξωσης εξεδόθη με απόφαση του πρωτοδίκη Χαράλαμπου Κωτουλόπουλου, που αποδέχτηκε, επί τη βάσει αυτού του αισχρού νομικού καθεστώτος, με εξώδικο που χρονολογούνταν δυόμισι χρόνια πριν, τα απροκάλυπτα ψεύδη του ιδιοκτήτη και χωρίς να ακούσει καν τη δική μας άποψη. Έτσι βρεθήκαμε τυπικά έξω από έναν χώρο που αποτελεί το σημαντικότερο πολιτικό και πολιτιστικό κέντρο στο Σύνταγμα χωρίς να το καταλάβουμε. Προφανώς γιατί τα συμφέροντα του ΣΥΡΙΖΑ, που τόσο ενοχλούνται από την παρουσία μας, και των μεγαλοϊδιοκτητών είναι ταυτόσημα: η Ξενοφώντος 4 πρέπει να κλείσει. Και προφανώς χρησιμοποιούν όλα τα μέσα και όλες τις εύκαμπτες συνειδήσεις για να το επιτύχουν.

Το παράδοξο είναι πως και στη συνέχεια βγήκε μια σειρά δικαστικών αποφάσεων που δεν αντέχουν στη βάσανο της κοινής λογικής αλλά έτσι (;) επιτάσσει το νομικό μας σύστημα. Έτσι, παρότι η πρόεδρος Πρωτοδικών κ Αικ. Διακουμάκου μας παραχώρησε την αρχική αναστολή της έξωσης, αναγνωρίζοντας το δίκαιο των αιτιάσεών μας, στη συνέχεια, τρεις δικαστικοί λειτουργοί, η κ. Αποστολία Παντελίδου, ο κ. Βασίλειος Παπαβασιλείου και τέλος ο κ. Νικόλαος Χατζηαγγελίδης, δικαίωσαν, παρά τις αντίθετες προσδοκίες, τους διώκτες μας.

Τη λύσσα και την επιστράτευση ολόκληρου του συστήματος για όσους είχαν ακόμα αμφιβολίες ήρθε να καταδείξει εξάλλου με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο το άθλιο λιβελλογράφημα του Πάσχου Μανδραβέλη και της Καθημερινής, στις 10/7/18, όπου υπεραμύνεται της νομιμότητας των αφεντικών του, καθυβρίζοντας τον Γ. Καραμπελιά. Το ότι οι Συριζαίοι, οι ψευδοφιλεύθεροι θαμώνες των πρεσβειών και η λούμπεν μεγαλοαστική τάξη της χώρας αποτελούν ένα αξεδιάλυτο τρίο εμείς το γνωρίζαμε ήδη, αλλά ήλθαν να μας το επιβεβαιώσουν για άλλη μια φορά.

Και τέλος φτάσαμε στο σημερινό αδόκητο αποτέλεσμα, της μη αποδοχής ιατρικών βεβαιώσεων ως αιτίας αναστολής εκτέλεσης έξωσης από τον πρωτοδίκη κ. Χατζηαγγελίδη!

Όμως, επειδή οι παρατυπίες και οι παρανομίες των ιδιοκτητών και των υπηρετών τους δεν έχουν τέλος, εμείς υποβάλαμε νέο αίτημα ασφαλιστικών μέτρων, εξαιτίας παρατυπιών στην έκδοση της απόφασης έξωσης, για την οποία και το Πρωτοδικείο μας όρισε νέα δικάσιμο για την 1η Αυγούστου. 

Έτσι όμως δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν την έξωση πριν από τις 31 Ιουλίου και κατά τον Αύγουστο δεν πραγματοποιούνται εξώσεις. Με αυτόν τον τρόπο όμως κινδυνεύουν να χάσουν κάποια από τις επόμενες τρεις δικαστικές διαδικασίες που ακολουθούν, μέχρι τα τέλη Αυγούστου, και έτσι να πέσουν στο κενό όλες τους οι προσπάθειες. Γι’ αυτό λοιπόν έθεσαν σε ενέργεια τα επόμενα μεγάλα μέσα. Χρησιμοποιώντας νέους δικαστικούς επιμελητές και κινητοποιώντας την αστυνομία, ήρθαν να εισβάλουν παράνομα στην Ξενοφώντος 4 και, έχοντας μαζί τους κλειδαρά, να μας αποκλείσουν από τον χώρο μας. Με τέχνασμα κατόρθωσαν να εισέλθουν στα γραφεία, με θράσος και τραμπούκικες διαθέσεις, όμως αντιμετωπίστηκαν σθεναρά και αποχώρησαν κακήν κακώς. Αμέσως μετά, επιστράτευσαν μεγαλύτερο αριθμό αστυνομικών, και κατέφθασαν έξω από τα γραφεία οκτώ αστυνομικοί, προφανώς με εντολές του Τόσκα και όλου του συρφετού, για να πετάξουν επί τέλους το Άρδην και τον «Ρήγα Βελεστινλή» έξω από τον χώρο του. Όμως, μετά από ώρες και αφού τους επιδείξαμε όλα τα σχετικά έγγραφα και προπαντός αφού έγινε μια σημαντική κινητοποίηση μελών και φίλων του Άρδην, ανάμεσά τους του Παναγιώτη Λαφαζάνη, του Βαγγέλη Πισσία, του Μιχάλη Τικτόπουλου και πολλών άλλων, τους υποχρεώσαμε να αποχωρήσουν άπρακτοι για δεύτερη φορά.

Μπορεί να υπάρχει έλλειψη από αστυνομικά όργανα στις πυρόπληκτες περιοχές και η Αστυνομία να μην προλαβαίνει να καλύπτει τις ανάγκες των κατεστραμμένων περιοχών, αλλά ο Κοντονής και ο Τόσκας δέσμευσαν περισσότερα από οκτώ αστυνομικά όργανα και δύο περιπολικά γιατί ο κύριος Παράσχης, ο κύριος Μανδραβέλης και ο κύριος Τσίπρας αποφάσισαν να κάνουν μια ακόμα καραμπινάτη παρανομία.

Εμείς, όπως έχουμε δηλώσει, θεωρούμε ζήτημα τιμής, παρά την ετσιθελική διάθεση όλου του τριγώνου, παρά την αθλιότητα του νομικού συστήματος και αποφάσεων που δεν συνάδουν με την κοινή λογική, να μην παραδώσουμε αυτόν τον χώρο αμαχητί. Μπορεί η βιομηχανία εξώσεων να λειτουργεί ως τώρα άψογα και κανένας να μην έχει κατορθώσει να την σπάσει, αλλά δεν θα οπισθοχωρήσουμε μέχρι να εξαντλήσουμε και το τελευταίο μέσο που διαθέτουμε. Η αλληλεγγύη των μελών και των φίλων του Άρδην (φυσική και ηθική) μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε και θα συνεχίσουμε.

Επειδή όμως οι μηχανισμοί των εξουσιών είναι και ύπουλοι και αδίστακτοι, θα πρέπει όλοι οι φίλοι να υπερασπίσουμε αυτόν τον χώρο και, μέχρι τη δίκη της 1ης Αυγούστου, καλούμε τους φίλους 1) να δημοσιοποιήσουν και να γνωστοποιήσουν όσο ευρύτερα μπορούν το γεγονός και 2) όσοι μπορούν, τη Δευτέρα και την Τρίτη, 30 και 31 Ιουλίου, να έρθουν στα γραφεία του Ρήγα Βελεστινλή (οι εξώσεις πραγματοποιούνται από τις 7 το πρωί έως τις 7 το βράδυ). Η παρουσία όλων είναι απαραίτητη, όπως αποδείχτηκε και σήμερα και στην προηγούμενη προσπάθεια παράνομης έξωσής μας.

Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτές οι αθλιότητες πραγματοποιούνται την ώρα της μεγαλύτερης καταστροφής που έχουν προκαλέσει οι πολιτικοί και οι εργολάβοι στη χώρα μας.

Κίνημα Άρδην

Νέος Λόγιος Ερμής

Εφημερίδα Ρήξη

Εναλλακτικές Εκδόσεις

27 Ιουλίου 2018

Νέος Ερμής ο Λόγιος, κυκλοφορεί το νέο τεύχος / καλοκαίρι 2018

Ανακοίνωση ΑΡΔΗΝ: Ημέρα θρήνου και οργής

Η Αττική βιώνει την χειρότερη καταστροφή από πυρκαγιές της σύγχρονης ιστορίας της. Μέσα σε ένα απόγευμα, σε μερικές ώρες, δεκάδες συμπολίτες μας κάηκαν (και δυστυχώς η καταμέτρηση συνεχίζεται), ο αριθμός των αγνοουμένων είναι αδιευκρίνιστος και οι τραυματίες είναι εκατοντάδες. Όσα και αν ψελλίζουν οι ανίκανοι και επικίνδυνοι κυβερνώντες μας, περί «ασύμμετρου φαινομένου», η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Το μεταπολιτευτικό κράτος είχε πολλά στραβά, αλλά μέχρι ένα σημείο μπορούσε να τα διαχειρίζεται –πότε καλύτερα και πότε χειρότερα– βασικά προβλήματα (πυρκαγιές, σεισμοί, πλημμύρες κ.ά.) που μέχρι ένα βαθμό προκαλούσε το ίδιο. Αυτό τελείωσε πλέον, το κράτος μας, με τεράστιες τις ευθύνες των Συριζαίων που παραμένουν στις καρέκλες τους 3,5 χρόνια, είναι πια κλινικά νεκρό. Τα τεράστια υπερπλεονάσματα των προηγούμενων ετών προέκυψαν κατά κύριο λόγω από το ψαλίδισμα των δημόσιων επενδύσεων. Και οι δημόσιες επενδύσεις, παρόλο τον στραβό και κοστοβόρο τρόπο που γίνονταν, διατηρούσαν εν ζωή το ελληνικό κράτος. Την περικοπή των δημόσιων επενδύσεων την πληρώνουμε στις πλημμύρες, τις πυρκαγιές και τις υπόλοιπες καταστροφές και θα τις πληρώσουμε ακόμα πολύ ακριβά στο μέλλον. Στον πτητικό στόλο μεγάλο ποσοστό αεροπλάνων και ελικοπτέρων δεν μπορούν να συνδράμουν λόγω βλαβών.

Ο στόλος της Πυροσβεστικής έχει χρόνια να ανανεωθεί (χαρακτηριστική η καταγγελία πυροσβεστών της Λακωνίας που κλήθηκαν να παραλάβουν οχήματα 40 ετών! http://lakonikos.gr/epikairothta/item/135459-kataggelia-ton-pyrosveston-tis-lakonias-gia-fortiga-xarous). Τα ίδια χάλια και με τον ατομικό εξοπλισμό των πυροσβεστών (σχετική επιστολή της Ένωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικής που δημοσιεύτηκε στις 19/7/18 https://www.eaps.gr/?p=4776). Για να μην αναφέρουμε το κλίμα διάλυσης και νεποτισμού που κυριαρχεί σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες. Και το γεγονός ότι για μια ακόμα φορά οι υπηρεσίες του Τόσκα πιάστηκαν στον ύπνο.

Παρόλο το μέγεθος της τραγωδίας και της οργής από χθες το απόγευμα παρακολουθούμε κυβέρνηση, περιφέρεια και δήμους ανίκανους να κάνουν το οτιδήποτε. Να συντονίσουν στο ελάχιστο τις υπηρεσίες και να κατευθύνουν στοιχειωδώς τους πολίτες. Η μόνη ανησυχία της κυβέρνησης ήταν να μην ανακοινωθούν νεκροί μέχρι ο Τσίπρας να εκτελέσει το σόου του στο Κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής. Μόλις έκανε δηλώσεις άρχισε να διαρρέει ο αριθμός των νεκρών. Η Περιφέρεια και η καθόλα αρμόδια, άθλια Ρένα Δούρου, για άλλη μια φορά είναι εξαφανισμένη. Μόνο οι τοπικοί δήμαρχοι έμειναν να μιλούν και αυτοί για να ανακοινώνουν τον αριθμό των νεκρών.

Περιοχές της χώρας, σαν αυτής της Ραφήνας, μπορεί να έχουν δομηθεί με άναρχο, ίσως και παράνομο τρόπο. Οι ευθύνες της πολεοδομίας, αλλά και ιδιωτών είναι μεγάλες, με την άναρχη δόμηση, αλλά όπως και να έχει είναι αδιανόητο, περιοχές που κάθε χρόνο αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τις πυρκαγιές (πόσα καλοκαίρια δεν έχουμε δει στους τηλεοπτικούς μας δέκτες ότι καίγεται ο Νέος Βουτζάς;) να μην έχουν ένα απλό σχέδιο εκκένωσης της περιοχής. Είναι αδιανόητο η πολιτεία, η περιφέρεια και οι δήμοι να μην έχουν οργανώσει, τουλάχιστον από τον Μάιο και τον Ιούνιο μήνα, όλους τους πολίτες και ειδικά τους μαθητές των δασωμένων περιοχών να μπορούν να αντιμετωπίσουν από κοινού τις πυρκαγιές.

Τώρα πια όμως είναι αργά για τα κροκοδείλια και υποκριτικά δάκρυα, στα οποία αναλώνονται οι κρατικοί αξιωματούχοι, το αίμα δεκάδων ανθρώπων που έφυγαν τόσο άδικα θα τους στοιχειώνει για πάντα.

Και είναι τόσο άθλιοι ώστε δεν έχουν τη στοιχειώδη τσίπα να παραιτηθεί έστω και ένας από δαύτους. Ας ξεκουμπιστούν λοιπόν όλοι μαζί, γιατί αν μείνουν και άλλο στην εξουσία δεν θα αφήσουν κυριολεκτικά τίποτε πίσω τους παρά αποκαΐδια και νεκρούς Έλληνες, –στη Μακεδονία, τη Θράκη, στο Αιγαίο– και δυστυχώς κυριολεκτικά, στη Μάνδρα και στο Μάτι.

Άρδην, 24/7/2018