Mετά από τόσες συνδικαλιστικές ήττες
ίσως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου: Ούτε «κυβερνητικός», ούτε «μηδενιστικός» συνδικαλισμός. Εντελώς απροετοίμαστες και οι δύο αυτές εκδοχές
του συνδικαλισμού προσπαθούν, όπως ακριβώς το πολιτικό σύστημα συμπολίτευσης
και αντιπολίτευσης, με τα ίδια παλιά υλικά, με τους ίδιους φθαρμένους
πρωταγωνιστές να διορθώσουν, δήθεν, τα προβλήματα του Δημόσιου Σχολείου και
των συναδέλφων.
Ο παρακμιακός
συνδικαλισμός παλεύει, με νύχια και με δόντια, να κρατηθεί στα σαθρά
«κεκτημένα» του με κομματική καθοδήγηση, ιδιοτελείς επιδιώξεις και προσωπικές
φιλοδοξίες. Εναντίον των νέων Ιδεών και του συλλογικού συμφέροντος. Εναντίον
της συμμετοχής και των δημοκρατικών αποφάσεων. Εναντίον του Δημόσιου Σχολείου
και των πραγματικών συμφερόντων των εκπαιδευτικών.
Να γυρίσουμε την
πλάτη στους επαγγελματίες συνδικαλιστές - κομματικούς εργολάβους των
αγωνιών και των αγώνων μας. Να γυρίσουμε την πλάτη σε αυτούς που παίζουν με τα
όνειρά μας και τις ελπίδες μας.
Να
ενώσουμε την κοινή μας αγωνία για το Δημόσιο Σχολείο
και την Εκπαίδευση σε μια νέα αναγεννητική προσπάθεια, σε μια νέα
συλλογικότητα, σε μια νέα αυτόνομη συνδικαλιστική πορεία, με την ΕΝΩΤΙΚΗ
Εκ-κίνηση.
Για ένα Συνδικάτο αυτόνομο, μακριά από οποιαδήποτε κομματική κηδεμονία !!
Συνεχίζουμε με Γνώση, Συνέπεια και Υπευθυνότητα.