Για την τακτική του πατριωτικού αντιμνημονιακού χώρου

Γράφει ο Γιώργος Καραμπελιάς
Την αμέσως προηγούμενη περίοδο αποδυθήκαμε σε μια προσπάθεια να αποτρέψουμε μια εξέλιξη που τη θεωρούσαμε αρνητική, δηλαδή την επιτάχυνση που ο Σύριζα και οι ΑΝΕΛ, έδωσαν στα πολιτικά πράγματα, μέσα από την επιδίωξη μιας άμεσης ανόδου τους στην εξουσία. Με πολλά κείμενα και παρεμβάσεις μας, αναλαμβάνοντας και το κόστος των τοποθετήσεών μας, υπογραμμίζαμε πως –εξαιτίας της τυχοδιωκτικής επιδίωξης της «επιτάχυνσης» των εξελίξεων, θα «έκαιγαν» τα περισσότερα από τα αιτήματα του αντιμνημονιακού κινήματος– κατάργηση μεγάλου μέρους του χρέους, ακύρωση μνημονιακών δεσμεύσεων, γερμανικό δάνειο και αποζημιώσεις. Και δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε πολύ περισσότερο από ότι μπορούσαμε να φανταστούμε. Η κυβέρνηση αυτή αποδείχτηκε ανέτοιμη και ταυτόχρονα υποχρεώθηκε να κάνει μια σειρά από στρατηγικού χαρακτήρα υποχωρήσεις.
Ωστόσο ό,τι έγινε, έγινε. Η χώρα βρίσκεται μπροστά σε μια νέα πραγματικότητα, την οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε με ευθύνη και αποφασιστικότητα. Αυτό σημαίνει πως δεν αρκεί πλέον η κατάδειξη των ευθυνών της παρούσας κυβέρνησης, αλλά θα πρέπει να παρέμβουμε και να κινηθούμε με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφύγουμε τα χειρότερα και να προωθηθούν, σε ορισμένους τομείς τουλάχιστον, θετικές εξελίξεις.