Ελλάδα, η παρασιτική απόφυση της Δύσης

Η εκθεμελιωτική οικονομική κρίση που βιώνει η Ελλάδα υπακούει σε μεγάλα διεθνή ρεύματα -κρίση της ηγεμονίας της Δύσης, μεταφορά του επικέντρου της παγκόσμιας συσσώρευσης από τη Δύση στην Ανατολή. Ωστόσο, αποτελεί παράλληλα συνέπεια και κορύφωση της παρασιτικής ένταξης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας στη Δύση.
Η ημιαποικιακή ενσωμάτωση του ελληνικού κόσμου στη Δύση ολοκληρώθηκε στη διάρκεια μιας μακράς ιστορικής διαδρομής, που ξεκινά από τον… 11ο αι., όταν ο βυζαντινός ελληνικός κόσμος άρχισε να υποτάσσεται οικονομικά στη Βενετία και τη Γένοβα. Σταθμοί σε αυτή την πορεία απώλειας της αυτονομίας μας -που θα συνεχιστεί με την κατάκτηση και το διαμελισμό του Βυζαντίου, μετά το 1204- υπήρξαν αρχικώς η Αλωση του 1453 και, εν συνεχεία, η ατελής και ανολοκλήρωτη εθνική μας χειραφέτηση. Μέσα από τη διαρκή οικονομική και στρατιωτική πίεση της Δύσης και την επεκτατική παρουσία της τουρκικής Ανατολής, η ελληνική οικονομία δεν μπόρεσε να μετεξελιχθεί σε έναν αυτόνομο παραγωγικό πόλο και οι άρχουσες τάξεις της προσδέθηκαν παρασιτικά στη Δύση, ως μεταπράτες προϊόντων, ιδεών, προτύπων.  [Απόσπασμα από το βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά «Μια υπονομευμένη Ανοιξη - Στις ρίζες της οικονομικής εξάρτησης», που μόλις κυκλοφόρησε από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις]
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ